Logoped se bavi :
- prevencijom govorno jezičkih poremećaja
- nepravilnom artikulacijom glasova kod dece i odraslih
- razvojnim jezičkim poremećajima
- poremećajima čitanja, pisanja i računanja (školskim veštinama ) kod dece i odraslih
- mucanjem i poremećajima fluentnosti kod dece i odraslih
- pervazivnim razvojnim poremećajima
- stečenim jezičkim poremećajima kod dece i odraslih ( afazije )
- drugim jezičkim poremećajima neurogenog porekla
Pod logopedskom prevencijom se podrazumeva usmerena i organizovana praksa sprečavanja i/ili minimizovanja uzroka nastajanja i posledica verbalne komunikacije. U samoj dijagnostici se koriste standardizovani testovi za srpski jezik nakon koje se roditeljima predočava govorno jezički status deteta kao i okvirni plan i program tretmana. Ukoliko postoje bilo kakva odstupanja na planu jezičkog razumevanja ili jezičke produkcije u odnosu na uzrast deteta, predlaže se početak tretmana. Broj dolazaka, tj intenzitet tretmana zavisi od same kliničke slike i diskrepance između trenutnog govorno jezičkog statusa u odnosu na kalendarski uzrast.
Za sam pregled kod logopeda ne može biti nikada rano jer se tačno zna kako govorno jezički razvoj teče. Ukoliko su postojali bilo kakvi riziko faktori u toku same trudnoće, na porođaju ili nakon porođaja, preporuka je da se krene sa ranim stimulativnim tretmanom koji je prilagođen svakom detetu ponaosob, počevši od najranijih uzrasta. Zato rana stimulacija počinje kada se utvrdi postojanje rizika, a ne kada su razvojni poremećaji postali vidljivi.